नेपाल अपाङ्ग महिला सँघ

रिणाकी आमा गीता देवीले छोरीलाई सधैं बोकेर विद्यालय छोड्ने गरेको बताइन् । ‘अहिलेसम्म काखमै बोकेर विद्यालय पुर्‍याउँदै आएकी थिएँ’ गीतादेवी भन्छिन्, ‘ह्वील चेयर भएपछि अब उनी आफैं पनि विद्यालय जान सक्छिन् ।’  विस्तृतमा पढ्नुहोस्

,  मङ्लबार, साउन २४, २०७९

दृष्टिविहीन र अन्य अपांगता भएका किशोरीहरूलाई छाउगोठमै दुर्व्यवहारको जोखिमसमेत हुने गरेको देखिन्छ । उनले भनिन्, ‘छाउगोठमा एक्लै बस्दा गलत नियत भएका कोही मान्छे आइहाले भने म देख्दिनँ, नराम्रो गरे भने कसरी भागौंला भन्ने डरले राम्रोसँग निद्रा लाग्दैन, बाहिर केही आवाज आए पनि डरले निद्रा खुल्छ ।’ विस्तृतमा पढ्नुहोस्

वसन्तप्रताप सिंह,  मङ्लबार, असार १४, २०७९

शारीरिक बनावटका कारण कोभिड-१९ जस्तो सरुवा रोगबाट जोगिन अपांगता भएका व्यक्तिहरूलाई गाह्रो पर्छ । यस्तोमा राज्यले दिने राहतमा अपांगता भएका व्यक्तिहरूलाई बिचरा भनेर कृपापात्र मात्र बनाउनु विडम्बना हो ।  विस्तृतमा पढ्नुहोस्

लक्ष्मणप्रसाद ज्ञवाली, कान्तिपुर दैनिक,  मङ्लबार, बैशाख १४, २०७८